Rustig Rollend het nieuwe jaar in.

ziekenhuis30 december 2014 – 14.30

Ik loop in de stad wat laatste boodschappen te doen en mijn man is lekker aan het klussen bij zijn oudste dochter. Hij klust graag en goed dus weet men hem altijd wel te vinden. Ik pak een rokje uit een rek en dan gaat mijn mobiele telefoon en herken het nummer van mijn man.

Nee, je moet niet schrikken dat is niet nodig maar we zijn in het ziekenhuis, ja met de kleinkinderen want ik ben van de ladder gevallen, nu zijn we op de eerste hulp post met zijn allen. Of ik ook kom?, ja natuurlijk kom ik. Gehaast loop ik naar het ziekenhuis, er speelt van alles af door mijn hoofd wat er eventueel gebroken zou kunnen zijn en waar er bloed uitkomt, hoofdwonden moet ik vooral  niet aan denken.Ik kom in de wachtruimte en daar zit mijn man, dochter en twee kleinkinderen. Man zit met het been op een stoel en heeft zichtbaar erg veel pijn aan zijn voet, een verpleegkundige heeft al kennisgemaakt wat vragen gesteld en pijntabletten gegeven. De tabletten werken nog niet.

Hij is van de ladder gevallen op de zolder vertelt de kleindochter en ja zij heeft opa geholpenen ook heelladder hard haar moeder geroepen. De deur kon eerst niet open dus opa zat aan de andere kant van de deur. Dat was heel naar en iedereen is erg geschrokken. Ze vertelt dat zij ambulance verpleegkundige wil worden en nu alles wil zien in het ziekenhuis.

Dan word het wachten, wachten op de dokter, wachten op de röntgenfoto, wachten op de uitslag, wachten op de MRI scan, wachten op de uitslag, wachten op de dokter, wachten op het gips.

Het jongste kleinkind wordt moe en krijgt dorst. Het is overal erg warm in het ziekenhuis, hij wil en gaat met zijn moeder naar huis. De oudste kleindochter houdt het moedig vol de hele middag . Wil beslist niet naar huis. Mijn man hangt wat in zijn stoel en mag niets drinken i.v.m. een eventuele operatie, daar houdt men rekening mee. Hij heeft een gebroken hielbeen, de dokter zegt dat het een gecompliceerde breuk is. Dit soort breuken genezen langzaam en zijn zeer pijnlijk.

imagesZZUB6NT0Het is druk op de eerste hulp. Kleindochter heeft inmiddels geconstateerd dat dit geen eerste hulp is maar de laatste hulp. Schandalig vindt ze het dat opa zo lang moet wachten. Ze heeft een optimistische realistische kijk op de zaken. Het is geen reclame herhaalt ze regelmatig, zij is negen jaar en heeft een geweldig verhaal na de kerstvakantie op school. Haar mening over de dingen van het leven nu ze wat ouder wordt zijn helder en recht door zee.

Vergeleken met de andere patiënten is mijn man niet echt spoed dus moeten we wachten. Een klein meisje met een verbonden handje is in glas gevallen en gaat voor. Haar gezichtje is rood van het huilen, ze is bang. Een man die ernstig benauwd is, hij gaat voor. Familie die slecht nieuws heeft gehad, zij wachten en hun familielid gaat voor, er wordt gehuild door de familie. Een echtpaar met een baby, het kindje heeft koorts en kijkt waterig uit haar oogjes, de vader vertelt dat zij gisteren ook al waren geweest op de eerste hulp afdeling. In de verte roept er iemand om hulp , het klinkt triest. Ja, we zijn echt op de eerste hulp je komt hier niet voor niets even langs. Kleindochter wordt nu wat balorig en doet de geluiden na die zij  hoort van roepende mensen en ook iemand die erg hard auww roept. Dat is niet leuk zeggen wij.

Het is inmiddels half zeven, we zijn op de gipskamer aangekomen. Het wachten voor kleindochter wordt eindelijk beloond, dit wil ze zien. Ze gaat er met haar neus bovenop zitten. De verpleegkundige legt geroutineerd een gipsspalk aan, geeft recepten en instructies voor als we naar huis gaan, ook eerste hulpelleboogkrukken en daar mee oefenen. De volgende dag maar even een rolstoel regelen? Ja, acht weken niet lopen dat zijn de regels, niet douchen tot de volgende controle, elke dag een prikje tegen trombose.   Ja, dat moet u dan zelf doen. Ze wenst ons een fijne jaarwisseling.

De dokter komt langs en vertelt niet negatief te willen zijn maar wel realistisch dat het een nare breuk is en het zou kunnen dat je er toch wel wat beperking van over kan houden. In ieder geval een eerlijk verhaal van de dokter, hij verontschuldigt zich nog dat we zo lang hebben moeten wachten maar dat andere patiënten de eerste aandacht nodig hadden.

Kleindochter zucht, ik zie haar denken: ja ja maar het is geen reclame dokter. Het is een sympathieke dokter die de tijd neemt om instructies en informatie te geven voor dat hij afscheid neemt. Hij wenst ons een goede jaarwisseling.  Ook kleindochter schudt hij de hand, gedecideerd zegt ze :Dag. We gaan richting apotheek en verdwalen in het ziekenhuis, we zijn moe. Kleindochter duwt de rolstoel met haar opa erin. Ze heeft zich echt goed gehouden deze middag, het zou zo maar een prima zuster kunnen worden.

We worden opgehaald door dochter en om 19.15 zijn we thuis.Het was een lange en vermoeiende middag. De volgende dag een rolstoel gehaald in het ziekenhuis, mijn man kan zich zo goed zelfstandig verplaatsen.

Rustig Rollend zijn wij het nieuwe jaar ingegaan. Zo zie je maar: voor dat je het weet zit je in een rolstoel en ben je aan huis en haard gebonden en ook aan elkaar gebonden, verbonden aan elkaar dat waren we al.

Dat eerste is lastig omdat we graag samen de deur uitgaan, het tweede gaat ons goed af, we rollen ons er wel door heen .

De wandelvakantie op Kreta? ik denk dat die niet doorgaat dit jaar, het wordt ws een All Inclusive, ook wel eens lekker voor de verandering

Ik wens jullie: een goed soepel gesmeerd Rollend Nieuwjaar!

 

rolstoel